Femeia de serviciu cumpărase o păpușă veche de la un târg, drept cadou pentru fiica ei. În timp ce spăla hainele păpușii, a observat un mesaj neobișnuit, cusut cu grijă în căptușeala rochiței…

— Și asta nici măcar nu e partea cea mai rea din ce-a făcut în hotel… — oftă Nika și începu să povestească despre cea mai nenorocită lună din viața ei. O lună pe care, din greșeală, au numit-o „luna de miere”.

— I właśnie, to tylko przedsmak tego, co wyprawiała w hotelu — westchnęła Nika i zaczęła opowiadać o najgorszym miesiącu w swoim życiu. Miesiącu, który omyłkowo nazwano podróżą poślubną.

Kobieta w pociągu podmiejskim zostawiła mi dwoje dzieci i zniknęła, a szesnaście lat później przysłała list — z kluczami do luksusowej rezydencji i majątkiem, od którego aż zaparło dech…