Micul Vania stătea în mijlocul unei bălți mari și bătea din palme fericit, stropind apă în toate direcțiile.
La ziua de naștere a tatălui meu, m-a întrebat mândru:— Fetița mea, îți place mașina nouă pe care ți-am luat-o?
— Mătușico, nu vreți poate să-l luați pe frățiorul meu? Are cinci luni, e foarte slăbuț și îi e foame…
Jasiek a crezut mereu că-și cunoaște fratele. Paweł era „ăla serios” — familie, job la primărie, casă lângă oraș.
Jasiek zawsze myślał, że zna swojego brata. Paweł był „tym porządnym” — rodzina, praca w urzędzie, dom pod miastem.
Polina wzięła samochód męża — swój oddała do warsztatu, a do rodziców na przedmieścia i tak musiała pojechać
— Tato, coś ci powiem! Nadzieżka Rozbojnikowa wróciła ze szpitala. Okazało się, że to nie żadne zatrucie… Ona jest w ciąży!
– Ktoś bliski powoli cię podtruwa, – szepnął lekarz, rzucając ukradkowe spojrели na mojego kochanego mężulka, który właśnie uśmiechał się do mnie zza jego pleców.
